Elfie Tromp werd bekend als geëngageerde en uitgesproken schrijver en theatermaker wiens genre zich het best laat omschrijven als feministisch punkcabaret; ontregelend, fel en onverwacht humoristisch. Centraal in deze voorstelling staat de vraag: “kan ik wel gelukkig zijn als ik zo woedend ben?” In een wereld waar het onrecht nog steeds zo schrijnend is, zoekt ze naar manieren om een betere wereld te scheppen, samen met haar publiek. Dat doet ze zingend, worstelend, snerend, kwetsbaar en grappend. Daardoorheen is een persoonlijker, intiemer verhaal gevlochten van een vrouw die vecht tegen een onrechtvaardige wereld waarin een vrouw niet vanzelfsprekend gelukkig is. Ruggengraat van de show vormen de protestsongs die ze met verschillende artiesten schreef, zoals Sven Ratzke en Abel van Gijlswijk (Hang Youth). 

Elfie Tromp in een interview met brainwash.nl / HUMAN:

"Ik hoop dat mijn dochter de woede mag omarmen en er niet om wordt afgekeurd. Woede is heel belangrijk, want het houdt je veilig en laat zien waar je persoonlijke grenzen liggen. We fetisjeren positieve gevoelens in onze maatschappij, zoals liefde en harmonie. Wat ik haar hoop te geven, en de mensen die de voorstelling zien, is een gebruiksaanwijzing hoe je woede te gebruiken zonder dat je zelf opbrandt. Hoe je woede aan te kijken en toch gelukkig te zijn."

Na afloop staat er een drankje voor je klaar.